Blog Florine 25/10
Vandaag had ik een leuke dag, de wekker ging zoals gewoonlijk alweer om half 7 vroeg pff. Maar ik mocht voor kleine Thomas zorgen. Om 7 uur ben ik begonnen en gaf ik hem zijn voeding, 50 ml melk, en zijn medicijnen en O.R.S via de sonde. Hierna heb ik hem lekker gebadderd, nou ja lekker.. Het water was koud dus je raad het al er werd een hoop gehuild en niet alleen door Thomas . Helaas was het geven van medicijnen en voeding tegelijk toch wat teveel en moest hij wat overgeven. We zitten er boven op wat betreft zijn gezondheid, maar niemand weet wat Gods plan is en daarom kunnen we alleen maar bidden voor Thomas en zeker ook voor de andere kinderen. Met Richard gaat het steeds een beetje beter, sinds dat hij gister voor het eerst heeft gelachen lacht hij aan een stuk door als je maar een beetje gek doet of alleen al als je met hem knuffelt. Zo zie je maar iedereen heeft liefde nodig en gelukkig kunnen wij dit aan deze kinderen geven. We doen het graag zelfs. Zeker Richard heeft mijn hartje gepikt, hij is als hij lacht zo’n mooi jongetje anders ook wel natuurlijk ;). Ja het zijn twee lieverds die veel gebed nodig hebben.
Heerlijk, op zaterdag wordt er spaghetti gegeten en ook nog eens op de veranda buiten. James en Justin dat zijn de twee ondeugden van het project zaten op het kleed te eten en ze eten daar allemaal met de handen nou je raad het al na 3 minuten was het een slierten festijn op het kleed. James kan goed en netjes eten met zijn handen maar Justin maakt er echt een zooitje van en kieperde ook nog eens zijn bord ondersteboven. Niemand doet er moeilijk over dat het een zooitje is kinderen lopen en kruipen dwars door de spaghetti dus wij Nederlanders hielden alle kinderen wat op afstand na het eten . Na het eten en dat is rond half 7 gaan de Oegandese aunties zingen. 1 iemand speelt op de trommel en de rest zingt en klapt in het engels en hun eigen taaltje. Erg leuk hoe de kinderen hier op reageren en mee swingen. Vooral Norah kan er wat van. Norah is onze top swinger, wanneer er muziek wordt gemaakt of wanneer zij dit hoort gaat haar hele lichaam inclusief hoofdje heel hard heen en weer en heeft ze het erg naar haar zin. Heel erg schattig!
Na het avond eten krijgen de kinderen ook hun medicijnen. Maar de medicijnen die ze krijgen zijn vaak erg groot en moeilijk om door te slikken. Ook max heeft hier erge moeite mee. Op een avond deed max erg vervelend met zijn pillen, liet het water + medicijnen uit zijn mond lopen. Iedereen vertelde max dat hij dat niet moest doen en wat hij wel moest doen. Op een moment pakten twee Oegandese aunties max vast en knepen zijn neus dicht en goten water in zijn mond. Toen schrokken we wel even maar dat is de realiteit hier in het land. Zoals wie niet horen wil moet maar voelen.
Vandaag (28/10) is max naar zijn familie teruggekeerd. Hij was erg happy toen hij daar aan kwam vertelde Els en herkende dieren, mensen enzo. We waren blij dat het max zo goed is opgevangen, max zelf had er niet veel zin in want hij had het veel te goed op het project.
Met thomas gaat het wat minder goed. Hij blijft afvallen en zijn tempratuur wisselt heel erg. We hopen en bidden het beste voor het kleine mannetje.

Verder is het hier erg lekker weer . Weer waar jullie misschien wel wat jaloers op zijn. Gisteravond regende het echt enorm hard. Zo hard had ik het nog nooit gezien. Andere aunties vertelde dat het nog harder kon en dat je niet raar moest opkijken als dan je bed nat zou zijn. Gelijk maar even gecheckt haha. Was gelukkig niet zo dit keer. Vanavond gaan we lekker uit eten. Dat is toch iets beter als het eten op het project. Nou is het niet echt slecht maar er zit niet veel afwisseling in. In de ochtend vaak brood, in de middag posho ( soort mais drooggekookt) met beans. ( bruine bonen, zal maar niet thuis vertellen dat ik dit hier elke middag eet), in de avond vlees, kip en bijna altijd rijst!
Van het weekend was het wel echt heerlijk. Een dag was er een surprise meal hadden we allemaal verschillende soorten eten en mocht je kiezen wat je wilde.
Ik zal nog even wat foto’s bijvoegen voor de illustratie en dan hoop ik tot volgende keer 
Lieve groetjes uit Soroti 30*