Alweer bijna naar huis - Reisverslag uit Soroti, Oeganda van Florine Baaij - WaarBenJij.nu Alweer bijna naar huis - Reisverslag uit Soroti, Oeganda van Florine Baaij - WaarBenJij.nu

Alweer bijna naar huis

Door: Florine Baaij

Blijf op de hoogte en volg Florine

22 November 2014 | Oeganda, Soroti

Hallo lieve mensen 
Weer even een verhaaltje uit het verre Afrika! Het mooie Afrika, want dat is wat we afgelopen week wel hebben gezien. Prachtig land! Ondanks de vreselijke wegen en armoede die je om je heen ziet..
Ik ben met twee andere meiden van het project op Safari geweest bij de murchisonfalls. Prachtig!
Echt ik heb 2 dagen heerlijk genoten!! De andere dag waren we alleen maar aan het rijden, en 6 uur zitten op een bankje van 30 centimeter is niet echt heel lekker !! Maar het ging heel goed en we hadden met z’n drieen dikke lol en ook met de uncle die met ons meeging was het enorm gezellig!
Ma zijn we half 9 gaan rijden en kwamen we ongeveer half 3 aan op onze bestemming waar we eerst even wat gingen eten. Oeeh wat was het eten deze dagen heerlijk zeg! Ik ben denk sinds 5 weken voor het eerst weer wat onsjes aangekomen ! Heerlijk! Wat kan je daar van genieten,, erg he eigenlijk hoe verwend wij Nederlanders zijn ;)? Maar goed na onze lunch zijn we weer een klein uurtje gaan rijden naar de watervallen! Nou werkelijk prachtig.. Dit was wel het toppunt van de Safari, toen al. Hele mooie foto’s kunnen maken.
De dinsdag erna zijn we s morgens vroeg om kwart voor 7 al vertrokken omdat om 7 uur de ferry vertrok ja ferry klinkt goed he, nou het was een boot met een motor waar auto’s op konden staan en ons over de nijl kon varen maar meer niet haha. We begonnen om 7 uur met de safari tot ongeveer 11 uur en ik moet zeggen dat ze flink hun best hebben gedaan voor ons! Alle dieren wel zo’n beetje gezien, vooral de giraffen waren prachtig. Deze kwamen in een hele grote groep al rennend voorbij ons en staken de weg vlak voor ons over wat prachtige foto’s opleverde! Helaas hebben we geen leeuw gespot.. Een auto 5 minuutjes voor ons heeft 20 minuten van 2 leeuwen en een luipaard kunnen genieten, echt enorm balen voor ons. Onze guide heeft nog wel zijn best gedaan en we hebben nog ongeveer 3 kwartier buiten de weg in de bosjes naar de leeuwen gezocht. Helaas tevergeefs. En de woensdag hebben we teruggereden naar het project en kwamen we rond half 3 weer thuis aan. Al met al was het een heerlijke break. Ik zal mooie foto’s toevoegen!


Verder een update van hier..
Helaas zit het er voor ons alweer bijna op, zaterdag hebben we lekker een dagje vrij maar daarna hebben we nog maar 3 diensten op het project.. OEEI ZO SNEELLL?
We hebben het echt enorm naar onze zin en eigenlijk kunnen we geen afscheid nemen van onze kleintjes maar aan de andere kant hebben we echt enorm veel zin om weer naar huis te gaan. Dus onze gevoelens zijn wat dubbeltjes..

Thomassie:
Helaas hebben we over Thomas wederom een tegenvaller moeten horen. Thomas moest voor review naar het ziekenhuis terug waar ze zijn waardes testen. Hier kwam uit dat de bepaalde waardes te hoog waren en bepaalde juist te laag. Ook zijn HB was te laag, daarom krijgt hij zaterdag een bloedtransfusie. De dokter van het ziekenhuis vertelde dat het een wonder zou zijn als Thomas het zou overleven.. Een wonder van God.
We hebben zoveel waarom vragen voor dit kleine mannetje en gelukkig kunnen we die kwijt bij de Heere..

Gabdesia;
Met haar gaat het de goede kant op, het gaat niet snel maar er zit zeker een stijgende lijn in. Ze is een kilo aangekomen nadat we zijn gestart met de plumpynut. Helaas heeft ze nog niet helemaal in de gaten dat als zij zelfstandig gaat eten en ook aankomt de tube eruit mag en zij dus niet meer gevoed hoeft te worden. Maar we komen er samen wel en steeds kleine beetje eten en dat opbouwen helpt ook, we gaan ervoor!
Van de week kwam haar moeder op bezoek. Uncle Elias heeft haar gebeld om te zeggen hoe het met haar ging. Het groeten van elkaar daar kijk ik nog steeds van op hier. Als ik mijn moeder na een lange tijd weer ga zien zoals bijna zal gebeuren, ga ik een gat in de lucht springen. Maar hier is de cultuur zo anders ze lachen niet zeggen niks komen gewoon bij elkaar zitten en naar mate de moeder er een tijdje zit praten ze wat en houden mekaar vast.. Wat me wel raakte was dat de moeder zo ontroerd werd toen ze haar dochter in deze toestand zag. ( Gabdesia had toen nog een infuus en een tube, nu is het infuus eraf en heeft ze alleen nog de tube). De moeder heeft nog met haar gebeden wat Gabdesia erg fijn vond. Wat dat betreft heeft ze een schat van een moeder!

Vrijdag is er een nieuw jongetje gebracht op het project. We hebben hem de naam Gideon gegeven omdat de mensen dit Gideon brachten zijn naam niet wisten. Gideon komt uit de Village. Dat is het armere gedeelte van Afrika, de sloppenwijken zouden wij dat noemen. Zijn moeder is grazy zoals ze dat hier zeggen. Of te wel niet zelfstandig en verantwoordelijk genoeg om het jongetje op te voeden. Verdere informatie weten we niet en zal Gideon een tijdje bij ons blijven totdat hij waarschijnlijk weer terug naar familie hoopt te gaan.

Ook zijn we vrijdag weer een ervaring rijker geworden . We waren na het werken naar de stad gegaan om is lekker te gaan eten. (op het project zouden ze vis eten en aangezien we daar niet zo heeeeel erg van hielden hadden we een goede smoes om patatjes te eten) In de stad waren al twee meiden van het project waarmee we gingen eten dus die zochten we op. Nou alles goed en wel op begint het me toch te regenen. En dan niet wat we gewend zijn in Nederland nee echt plenzen.. Wij hoopten natuurlijk dat het droog zou worden,, maarja tevergeefs gehoopt. We kwamen nog twee uncles tegen van het project die vertelde ons dat het over 20 minuutjes droog zou zijn.. Nou die hadden het flink mis. Corinda en ik zijn de regen in gegaan hebben een motor aangehouden en we zijn keihard naar huis geraced. En je zal wel denken nou en regen,, Maar dat is toch wel weer even raar als je het een paar weken niet hebt gehad haha. Maar we waren net op tijd thuis toen de storm losbarste met onweer en nog hardere regen. Hele straten stonden blank.. Ja leuke ervaring
Het grappige was dat we lekker in korte mouwtjes waren en op onze slippertjes heeerlijk!!

Nou we gaan nog 3 daagjes genieten van de kinderen,, en ik schrijf misschien nog een blog voordat ik wegga ..
DOEGHH!!

  • 22 November 2014 - 20:34

    Niels:

    ha lief,
    wat een hoop ervaringen zo in 1 week,
    geniet van je laatste daagjes.
    ik ben iig al aan het aftellen ;-)
    xxx

  • 24 November 2014 - 16:27

    Margit:

    in mn droom was ik bij je. cool he haha <3 tot snell xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Florine

Hallo, Ik ben Florine Baaij en ben 20 jaar. In Oktober hoop in voor een kleine 6 weken naar Uganda te gaan om vrijwilligerswerk te doen in een kindertehuis. Vandaar ook mijn dagboek op de site waarbenjij.nu. Iedereen bedankt voor lezen :) Groetjes Florine

Actief sinds 18 Aug. 2014
Verslag gelezen: 206
Totaal aantal bezoekers 6810

Voorgaande reizen:

20 Oktober 2014 - 27 November 2014

Uganda, Soroti

Landen bezocht: