Een kijkje buiten Amacet
Door: Florine Baaij
Blijf op de hoogte en volg Florine
07 November 2014 | Oeganda, Soroti
Zondag 2/11 gingen corinda en ik met een van de Oegandese aunties naar de kerk hier in Soroti. Het was 5 minuutjes lopen aan dezelfde straat. Houten banken dus aan het eind van de twee uur durende dienst hadden we wat zeer zitvlees. We gingen samen met auntie Winnie. De avond ervoor vroegen we hoelaat we zouden vertrekken nou 7 uur wilde ze weg want anders missen we het zingen en het bidden. Nou dat was natuurlijk erg vroeg als je anders kan uitslapen. Wij de wekker gezet en om 06:30 ging deze af. Zaten even wat te kletsen toen er op de deur werd geklopt. En als je hier ja zegt; zo van kom maar binnen dat werkt niet. Dus ik uit bed stond Winnie daar. Ja we gaan toch pas om kwart voor 8 weg. Hmm hadden we nog een uurtje langer kunnen slapen hihi. Tegen 8 uur gingen we naar de kerk. Aankomend daar mochten we gelijk gaan zingen, nouja wij konden deze psalmen en dergelijke niet dus we stond keurig mee te klappen en heen en weer te wiebelen zoals iedereen. Was wel mooi om te zien hoe dat gaat. Om half 9 mochten we gaan zitten en werden er wat ervaringen van de week verteld aan de ‘ gemeente’. Ook werd er gevraagd of er ergens gasten waren en iedereen keek naar ons dus het was duidelijk. We mochten gaan staan en ons voorstellen iets waar we erg naar uitkeken. Daarna werd er een kwartier gebeden. Eerst hardop en toen mocht je voor jezelf bidden. Dit alles met achtergrondmuziekje. Om 9 uur begon de dienst tot ongeveer 09:50 hierna werd de dominee bedankt en vertelde een mevrouw nog een verhaal wat ze hier deed en we ze was. Ze werkte toevallig op de basis van youth with a mission wat ook in Soroti gevestigd zit. Toen mochten we gaan. Al met al een hele ervaring. Oh ja, corinda en ik werden nog uitbundig begroet door twee kinderen. Je voelt je een koningin als ze dat doen want ze zakken helemaal door de knieën. Het wordt er waarschijnlijk al van jongs af aan ingestampt.
Verder nog een update over de kleine Thomas. Zijn leventje en ook ongeveer die van ons nu worden heen en weer geslingerd van hoop naar vrees. De ene keer knapt hij op en komt hij wat aan en is zijn ontlasting een stuk beter en de andere keer verliest hij weer gewicht en ziet hij er erg slecht uit en zijn we weer erg bang voor wat er zou komen. Elke keer als je zijn kamertje binnen komt lopen hoop je dat Thomas er nog is maar het is niet logisch..
Des ondanks stoppen we niet met bidden voor dit kleine ventje
Richard doet het wat beter. Hij eet echt heel goed en wordt steeds sterker. Alleen hij is nu al een beetje verwend, elke keer als je hem in een ligstoeltje of in de box legt gaat hij huilen. Hij vind het heel fijn om er bij te zijn en op schoot te zitten. Dinsdag nam ik hem mee naar de trampoline ik wilde graag weten of hij wat leuk zou vinden. Ik had hem in mijn armen en begon zachtjes te springen. Het was prachtig, hij vond het geweldig! Glimlach van oor tot oor. Hopelijk kunnen we dat vaker doen.
Yess er is weer internet op het project! Ik hoop dat ik wat meer bloggen kan uploaden
Iedereen bedankt voor het volgen van mijn verhalen en het bidden voor de kids!
Lieve groetjes Florine !
Verder nog een update over de kleine Thomas. Zijn leventje en ook ongeveer die van ons nu worden heen en weer geslingerd van hoop naar vrees. De ene keer knapt hij op en komt hij wat aan en is zijn ontlasting een stuk beter en de andere keer verliest hij weer gewicht en ziet hij er erg slecht uit en zijn we weer erg bang voor wat er zou komen. Elke keer als je zijn kamertje binnen komt lopen hoop je dat Thomas er nog is maar het is niet logisch..
Des ondanks stoppen we niet met bidden voor dit kleine ventje
Richard doet het wat beter. Hij eet echt heel goed en wordt steeds sterker. Alleen hij is nu al een beetje verwend, elke keer als je hem in een ligstoeltje of in de box legt gaat hij huilen. Hij vind het heel fijn om er bij te zijn en op schoot te zitten. Dinsdag nam ik hem mee naar de trampoline ik wilde graag weten of hij wat leuk zou vinden. Ik had hem in mijn armen en begon zachtjes te springen. Het was prachtig, hij vond het geweldig! Glimlach van oor tot oor. Hopelijk kunnen we dat vaker doen.
Yess er is weer internet op het project! Ik hoop dat ik wat meer bloggen kan uploaden
Iedereen bedankt voor het volgen van mijn verhalen en het bidden voor de kids!
Lieve groetjes Florine !
-
07 November 2014 - 14:46
Hennie Hoogendoorn:
Ha Florine,
Wat is het steeds weer mooi en bijzonder om je blogs te lezen. Wat een onvergetelijke ervaringen beleven jullie. Heel veel kracht en wijsheid toe gebeden om dit werk te doen. We blijven bidden voor jullie, maar ook voor de kinderen!
Liefs (schoon) Pa en (schoon)Ma -
07 November 2014 - 15:06
Tante Lia:
Mooi Florine! Bijzonder die kerkdiensten in Afrika! Toch heeft de Heere ook daar Zijn kinderen! Geniet maar weer van je kindjes en van alles daar in Afrika! Liefs van ons! -
07 November 2014 - 16:22
Hetty:
wat een ervaringen joh... Mooi om te lezen!! Dikke knuffel van ons :-) <3 -
08 November 2014 - 22:14
Els:
Ha florine, fijn dat we je verhalen kunnen lezen zo op afstand. Wat een andere cultuur daar dan hè? Mooi dat je zo iets kunt betekenen voor de kids.
Ik wens je nog 'n goede
tijd toe. We denken aan je!
Liefs Els (t ibel)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
